Park Randenbroek

Park Randenbroek is een van oorsprong middeleeuws huis en landgoed en was vanaf de 17e eeuw een buitenplaats, een (zomer)verblijf voor rijke stedelingen. Het Landgoed werd ook gebruikt voor landbouw, bosbouw en veeteelt. Het was een droge, hoge plek langs de Heiligenbergerbeek, aan de rand van een moerassig gebied. De heuvels in Park Randenbroek zijn rivierduinen die hier na de laatste ijstijd (± 10.000 jaar geleden) zijn ontstaan. De Heiligenbergerbeek sleep in die tijd een lage bedding uit waardoor de hogere oeverlanden uitdroogden. De wind liet het zand vervolgens opstuiven tot heuvels.

Het park is in de 19e eeuw omgevormd naar een romantische Engelse landschapsstijl door tuinarchitect Hendrik van Lunteren. Dit is terug te zien door de slingerende paadjes, een parkvijver, bloeiende bollen en verrassende doorkijkjes met lands de beek rododendrons en hortensia. In Park Randenbroek groeien zeker vijfendertig soor­ten bomen en strui­ken, en vijftig soorten planten. Door het jaar heen kunt u hier vijfender­tig soorten vogels en zes soorten vleermuizen zien.

Sinds 1965 staat het park op de rijksmonumentenlijst. Niet alleen door huize Randenbroek, het koetshuis, de oranjerie en de dieventoren, maar ook door de vele monumentale bomen in het parkbos. Aan de randen van het park liggen een skeeler/ijsbaan, verschillende sportvelden en een schapenweide.

Het Beekdal
Het Beekdal wordt ook wel de groene long genoemd en verbindt de binnenstad met het buitengebied. Vanaf de Monnikendam tot aan de A28 is het Beekdal te beleven. In het gebied komt landschap en cultuurhistorie samen. Aan de oostzijde met natuur reliëf van stuifduinen. Aan de noordzijde van het Beekdal ligt het beboste rijksmonument Randenbroek. In het meest zuidelijke deel van het Beekdal bevindt zich de natuurspeeltuin en stadsboerderij de Vosheuvel. Aan de westzijde ligt het open lagere Beekdal waar diverse sportvoorzieningen zijn gevestigd. Op het terrein van het voormalige Elisabethziekenhuis is een nieuw stadspark aan het ontstaan: Elisabeth Groen.